Animalities and Hospitalities

One of these mornings...

Hoorde ik geritsel, kroop ik uit mijn bed en zag ik tussen het gebladerte voor mijn raam iets ritselen, een echte mumbaikar eekhoorn!
Een positief verhaal dus, de stad heeft de natuur nog niet helemaal om zeep kunnen helpen, straathonden op elke hoek, vogels die mij elke ochtend een luide ochtendkreet toeschreeuwen, hier en daar een geit die op de stoep aan een boom vastgeknoopt staat en iets zeldzamer een familie zwijnen (hier letterlijk te nemen) die wat tussen de rommel aan het snuffelen is.

En natuurlijk niet te vergeten: de heilige koe!

boe...

Ondertussen ken ik de stad beter dan vele riksja-drivers, ook wel omdat ik op plaatsen kom waar de meeste toeristen niet zo vlug zullen komen maar eind vorige week had ik wel een zeer vreemde ontmoeting met een professor op leeftijd...

Hij was professor internationeel recht, doctorandus in iets economisch en had daarbij ook nog een master in nog iets anders opgeraapt en hij heeft mij wel 10 keer verzekerd "I know mumbai like the back of my hand" waarbij hij dan ook telkens zijn hand liet zien...

Er scheelde duidelijk iets met deze bebaarde man maar hij had al vlug mijn respect verdiend dus heb ik hem dan maar op een pint getrakteerd.

"Your Queen is Poala"
wist hij mij na 2 zinnen te vertellen nadat hij eerst op mij toe was gestapt en (zoals praktisch iedereen) vroeg uit welk land ik kwam. Hij had ook ooit onze goede koning Boudewijn ontmoet...

Waar of niet waar, ik was al vrij hard onder de indruk dat hij al iets over mijn vaderland wist, soms bleven zijn zinnen een beetje haperen maar daardoor was ik niet echt minder onder de indruk, want hij ging verder.

"Your country has more then 700 bears"
Daardoor moest ik hem wel een pint tracteren, spijtig genoeg is er hier echt nergens een Belgische pint te bespeuren, maar een 'King Fisher' was ook al goed.

Alsof dit nog niet genoeg was ging hij gewoon verder...
"Frensh fries are actually from Belgium!"

Ik wist niet wat ik hoorde, eeuwig respect dus, spijtig genoeg was ik iets te hard onder de indruk om ook nog een foto van hem te nemen maar de andere mooie 'Mumbaikars' die ik er hier heb tussen gesmeten zeggen ook al iets over de gastvrijheid en vriendelijkheid waarmee ik dagelijks in aanraking kom.

Ondertussen heb ik nog een paar ontmoetingen gehad met inspirerende mensen, een professor in 'environmental sciences' die mij alle details heeft meegegeven nodig voor het aanleggen van natuurlijke herstelmechanismen om vervuiling uit te zuiveren.
Medha Somaya is een vrouw die aan het hoofd staat van het 'centre of slum studies' en heeft voor mij een brief in Hindi laten opstellen waarin ze haar steun aan mijn onderzoek duidelijk maakt, mochten er mensen moeilijk doen tijdens mijn veldwerk, haar man Kirit Somaya is een van de zeldzame niet corrupte politici die al naar het gerecht is gestapt ivm Mithi River.

Maar nu is het even gedaan met deze ontmoetingen zodat ik mij volledig op het veldwerk kan richten, want door deze ontmoetingen was ik een beeje achter op schema geraakt, vanaf nu is het dus mapping mapping en mapping, nog steeds tot grote verbazing van de nieuwsgierige mensen die mij vragen waarom ik al die gebouwen zo nodig op foto wil hebben.

Zo ook deze sympathieke Cricket-bende.

Het is hier laat aan het worden dus tot slot nog wat beelden van het festival dat hier maar blijft duren, Ganesh wordt hier elke avond vereerd door een processie met dansende mensen, wat opgezweept door een horde trommelkes...