Zoals voorspeld in de vorige post, dit is wat ik aan de andere zijde van Mithi, tegenover het BKC vond tijdens mijn veldwerk...
De oever van de rivier bestaat hier uit niets anders dan rommel...Hopen rommel, en eens deze hoop rommel er is ligt de drempel natuurlijk erg laag om er nog wat rommel bovenop te smijten.
Natuurlijk is het niet enkel de fout van de mensen die hier wonen, want moesten ze op zoek gaan naar een vuilbak kunnen ze wel even bezig zijn vooraleer ze er een vinden.
Vind ook maar eens een vuilbak groot genoeg voor al deze rommel.
De mensen die hier wonen storen zich hier helemaal niet aan, ze zijn er aan gewend, ooit is de overheid begonnen al de rommel uit de rivier te vissen...
Maar het plan ging niet veel verder dan de rommel gewoon uit de rivier te halen en op de oevers op te stapelen...
Bij de volgende zware regenval stroomde al deze rommel natuurlijk samen met het water terug de rivier in... BRAVO!
Positief is wel dat er rond deze vuilnisbelten een informele recyclage-industrie is ontstaan die de mensen een bescheiden inkomen geeft en tegelijkertijd een klein stukje van de afvalberg reduceert, hier echt BRAVO, welgemeend deze keer.
Het begint een heel vertrouwd beeld te worden maar ook hier kreeg ik weer een hartverwarmende ontvangst van de spelende kinderen.
ook zij gaan creatief om met afval, hun speeltuin biedt hun het nodige knutselmateriaal voor hun 'kite'. Maar gezond is anders natuurlijk.
Van deze lokale handelaar mocht ik wat reclame maken voor zijn winkel,
Iets meer stroomopwaarts vond ik in de achtertuin van (niet toevallig) een overheidsgebouw nog echte natuur op de oever!
Dit is mede dankzij het strenge bewind van deze bewaker, die wel zo vriendelijk was om mij deze foto te laten maken (na weereens een lange babbel en de nodige brieven voor te leggen).
Natuurlijk is het niet enkel de fout van de mensen die hier wonen, want moesten ze op zoek gaan naar een vuilbak kunnen ze wel even bezig zijn vooraleer ze er een vinden.
Vind ook maar eens een vuilbak groot genoeg voor al deze rommel.
De mensen die hier wonen storen zich hier helemaal niet aan, ze zijn er aan gewend, ooit is de overheid begonnen al de rommel uit de rivier te vissen...
Maar het plan ging niet veel verder dan de rommel gewoon uit de rivier te halen en op de oevers op te stapelen...Bij de volgende zware regenval stroomde al deze rommel natuurlijk samen met het water terug de rivier in... BRAVO!
Positief is wel dat er rond deze vuilnisbelten een informele recyclage-industrie is ontstaan die de mensen een bescheiden inkomen geeft en tegelijkertijd een klein stukje van de afvalberg reduceert, hier echt BRAVO, welgemeend deze keer.
Het begint een heel vertrouwd beeld te worden maar ook hier kreeg ik weer een hartverwarmende ontvangst van de spelende kinderen.
ook zij gaan creatief om met afval, hun speeltuin biedt hun het nodige knutselmateriaal voor hun 'kite'. Maar gezond is anders natuurlijk.
Van deze lokale handelaar mocht ik wat reclame maken voor zijn winkel,bij deze dus gebeurd.
Iets meer stroomopwaarts vond ik in de achtertuin van (niet toevallig) een overheidsgebouw nog echte natuur op de oever!
Dit is mede dankzij het strenge bewind van deze bewaker, die wel zo vriendelijk was om mij deze foto te laten maken (na weereens een lange babbel en de nodige brieven voor te leggen).Hij zorgt ervoor dat er geen hutjes op dit stuk land opgetrokken worden.
Daarom ook dat er hier een slang bijna mijn tenen had opgegeten...
Maar ik leef nog, ook na een weekend in Goa, maar daarover later meer...
Maar ik leef nog, ook na een weekend in Goa, maar daarover later meer...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten