De eerste foto toont dat de 'natuur' rond de Mithi River zich niet zomaar gewonnen geeft, nog maar een bewijs dat het fout is om zomaar overal een betonnen muur op te trekken langs de loop van de rivier...
Ik had een ongelooflijk sympathiek gesprek met de overbuur van deze werf, die na een lange babbel ook wel besefte dat het stilaan te laat is om de situatie nog recht te trekken, maar zelf heeft hij rond zijn bescheiden papierfabriek nog een mooi stukje natuur op de oever dat hij dan ook met het nodige respect in stand tracht te houden.
Op het einde gaf hij mij nog mee dat mijn werk niet voor niks kan zijn als het anderen kan inspireren zodat ze niet dezelfde fout maken, een heerlijk motiverende babbel dus en zo gaf hij mij ook het idee om in mijn thesis een verhaal te steken.
What was... What came... What could have been...
maar 'what came' is dus vooral veel beton
Dankzij de snelle internetverbinding kunnen jullie nu even gewoon meewandelen door Sakinaka, waar de rivier de grens vormt tussen een voornamelijk industrieel gebied en de internationale terminal van de luchthaven.
Waar is wally?
Tussen dit industrieel weefsel liggen iets verderop ook meer en meer residentiele delen waardoor ik na een tijdje weereens achtervolgd werd door een hoop kinderen, meestal maakt dat mijn werk alleen maar aangenamer.
Zoals een moeder die heel trots haar ietwat verbaasde dochter absoluut op de foto wil...
De meeste kinderen geven ook niet rap op, dus in de meer bewoonde delen is een foto zonder kinderen eerder zeldzaam.
De overheid doet wel zijn best om ook de slums van water te voorzien zodat ze in het merendeel toch ook stromend water hebben, zeker rond de rivieris dat nog vrij algemeen verspreid.
Maar de slums naar het noorden die op heuvelruggen gebouwd zijn moeten het meestal zonder water stellen...
Een 'groen' gebouw en een iets minder groen gebouw
Toen kwam de regen...
Wie heeft de drie wally's gevonden?
1 opmerking:
Alsu voeten meetellen heb ik ze alle 3! Joepie! (da rijmt nog ook)
Een reactie posten